Een onverwacht pakketje

(Door de drukte van de afgelopen week, ben ik er pas een week later aan toegekomen om dit blogbericht af te maken)


Het is zaterdagavond. We zijn de hele dag op pad geweest en komen 's avonds met tassen boodschappen en aankopen in huis. Snel-snel in de koeling en in de kasten. Dan even snel naar een vriend om zijn planten water te geven. Manlief opent de brievenbus en geeft mij het pakket folders, brieven en .... een pakketje. Ik ben me niet van een bestelling/aankoop bewust. Afzender is een postcode en zegt me ook niets. Tot ik, onderweg in de auto, de verpakking open en met dat mijn hand het boek eruit haalt, denk ik ineens aan het boek van 29 geschenken.


Inderdaad ontving ik dit boek van Esther, met een zakje thee. En daar kan ik iemand weer heel blij mee maken.

Gister ben ik gelijk begonnen met lezen. Het leest lekker vlot weg. Ik heb het boek nog niet uit, maar als christen heb ik er moeite mee. De voorouderverering ben ik het absoluut niet mee eens om maar te zwijgen van altaren in huis om je voorouders offers te brengen. Beetje eng zelf.
Gelukkig hoeven wij dat niet te doen. Als christen ben je niet afhankelijk van je voorouders. Wat ben ik blij dat Jezus HET OFFER (zijn eigen leven) heeft gegeven voor ons. En dat wij geen offers hoeven te brengen.

Cami heeft het ook vaak over meditatie, yoga e.d. Zelf houdt ik het liever bij stille tijd. Stille tijd is geen mediteren, al verwarren veel mensen het er wel mee. Stille tijd is het tijd doorbrengen met God en Zijn Woord (de Bijbel) lezen. Geen telefoon, mail, internet, etc. Maar stilte. En dat doorbrengen met bidden (spreken met God) en Bijbellezen, eventueel nog een ander christelijk boek erbij. En dan heeft God ons zoveel moois te vertellen. Wat dacht je van Het is zaliger te geven dan te ontvangen (Bijbel: Hand. 20:35). De gedachte uit het boek komt rechtstreeks uit de bijbel. Je wordt gelukkiger van het geven, dan van te ontvangen.

Niet geven om er zelf beter van te worden. Ik denk dat het belangrijk is om niets te verwachten... Wie goed doet, goed ontmoet. (Bijbel: Spreuken 11:17) dat is waar. Maar onbevangen geven lijkt me het mooiste, dan is alles wat je (terug)krijgt een cadeautje. Je moet het niet terug gaan verwachten, want dan geef je dus niet uit liefde, maar uit eigenbelang. En het gaat er juist om dat je niet egoïstisch aan de slag bent.

Inmiddels heb ik het boek uit en daar komen ook een aantal Bijbelteksten in voor. Persoonlijk vind ik de verhalen van andere mensen (deel 2 van het boek) niet interessant. Misschien omdat je de persoon niet kent is het voor mij niet interessant.

Ik heb lang getwijfeld of ik mee ga doen. En eigenlijk twijfel ik nog wel. De gedachte achter de '29 dagen geschenken geven', kan ik volgen. Maar dan de zin van Mbali 'Mogen je voorouders je zegenen en altijd beschermen'. .... Dat kunnen overleden voorouders niet. Dat doen de engelen en God. Die beschermen en zegenen mij. Daarom wil ik het voor mezelf iets anders gezien. Hoef ik ook de 29 dagen niet vol te maken, als een soort ritueel. Het gaat mij om de gedachte erachter. Denken aan de mensen om je heen en niet alleen aan jezelf. Het boek gaat verder. Ik stuur het vandaag op.

Het gaat namelijk om een verdubbeldaad. In de maand november 29 dagen iets weggeven. Probeer eens te denken vanuit een ander en niet vanuit je zelf. Doe je dat al? Geen probleem. Wees er eens een maand bewust mee aan de slag. Ik denk dat het op een gegeven moment vanzelf gaat.
Ik zou er graag aan toe willen voegen. Neem elke dag even de tijd voor stille tijd. Heb je 15 minuten? Prima begin. Wordt het langer? Geen probleem. Lees de Bijbel, eventueel met een uitleg erbij. Begin bijvoorbeeld bij het Johannes evangelie, als je nog nooit de Bijbel hebt gelezen. (heb je geen Bijbel, hij is zeker als app te downloaden) Dan weet ik zeker dat God mooie dingen gaat doen. Als je er moeite mee hebt, zoek dan mensen op die je kunnen helpen.

Wees bewust van je eigen handelen. De liefde voor de mensen om je heen. Vaak in van die kleine dingen. Het staat in schril contrast met de liefde die God voor ons heeft. 

Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden.