Koers houden

27 april 2000
Ik haalde mijn rijbewijs. In één keer! Wat was ik blij. Daar hoefde ik geen geld meer aan uit te geven. En ik had mijn zaterdagochtend weer terug.
Ik neem aan dat ik een paar dagen later mijn rijbewijs op kon halen. Toch wel een beetje eng, voor het eerst in de auto (in mijn ogen een busje) van mijn vader. En die was een paar slagen groter dan de lesauto. Ik stapte in de Chrysler Voyager en we reden een klein rondje. Naar een dorpje 5 km verderop en weer terug, gewoon over de grote weg. Mijn vader zei dat ik eerst maar eens moest leren om koers te houden in een grotere auto.

Ik moest eraan denken na het naaien van mijn eerste rok. Mijn quote:

Naaien is net als autorijden. Je moet weten waar je naar toe gaat en hoe je daar komt. En dat is nou net de moeilijkheid.

Na rok 1 voeg ik toe, dat je koers moet leren houden.
Op de weg heb je de strepen om koers te houden, op de naaimachine je voetje en de lijnen ernaast. Maar toch, best lastig. En ik las op internet dat je dat het beste leert door kilometers te maken.

Tja, toen ik eenmaal mijn eigen autootje had (Ford Fiësta 1.3i), ging het rijden en parkeren steeds beter. Inmiddels rijd ik overal naartoe, al vind ik autorijden nog steeds niet leuk en laat ik het liefst meneer J. rijden.

Dus... een eigen naaimachine? Nee! veel te duur een waar moet  hij staan Kilometers maken!

Jullie hebben wel door dat er het één en ander mis is gegaan. Oftewel ik heb er veel van geleerd. En nu twijfel ik. Nog eentje met (ongeveer) hetzelfde patroon maken of een moeilijk patroon kiezen?
O ja, mijn moeder heeft de blinde rits erin gezet en de zoom afgelockt. Dat laaste vond ik eng, stel dat ik geen koers houd, loop ik met een scheve rok.
De zoom zelf moest ik nog wel naaien natuurlijk. En dat is precies de plek waar ik koers moest houden.

Enneh. Ja hij past prima. Hij is niet zo kort als die uit de winkel, dus kan van de zomer aan zonder legging. Het model had van mij wel iets wijder gemogen. Iets meer een A-lijn dus.