Het valt me op dat mensen al heel snel roepen: 'dat kan ik niet', terwijl ze het niet eens geprobeerd hebben. Mensen denken vaak, ten onrechte, dat ze niet creatief (genoeg) zijn. Ik heb me dan ook voorgenomen om dat niet meer te zeggen, tenzij ik het echt niet kan.
Ik kwam op de fair in Rutten Matha van Wegen tegen. Martha geeft *** naaicursussen. Het zag er prachtig uit. Maar ik lachte altijd om mensen die dat (***) zelf maakten. Toch bleef het trekken. De fair was rustig en ik ging nog eens kijken. We raakten aan de praat. "Het probleem is dat ik niet kan naaien" Oeps! Ik corrigeerde mezelf rap. "Nou ja, wel een speldenkussen e.d., maar meer heb ik nooit geprobeerd. Ik heb wel eens gedacht om op naailes te gaan, maar het lijkt me het leukst om dat voor je kinderen te doen. En eigenlijk wil ik er geen hobby bij. Laat staan mijn man." We raakten aan de praat en ik nam een kaartje mee.
Om een lang verhaal kort te maken, ik overlegde met mijn oud-buurvrouw, die coupeuse is en mijn trouwjurk (onderste bruidspaar in de link) genaaid heeft. Ik dacht lang na, polste enkele mensen en nam een beslissing. Ik ga ervoor en probeer het. Het gaat om 4 cursusdagen, dus het is af te zien. Lukt het niet, dan ben ik een ervaring rijker.
En Matha is erbij, dat gaf wel vertrouwen.
Ik leende de naaimachine van mijn moeder en vertelde haar niets. Ik oefende even om een beetje feeling te krijgen met de machine. Ik naaide een etuitje met rits. Het lukte bijna helemaal goed. Bedankt Miek voor je uitleg en patronen. (Ik begon dus gelijk met naailes 9)
Martha had een extra dag ingelast voor beginnende naaisters. Helaas ging ik die dag naar de Kreadoe en kon ik niet.
Op de eerste cursusdag moesten we tekenen (gewoon met liniaal, potlood e.d. dus dat gaat nog), knippen, passen en meten. Thuis ging ik naaien en het lukte redelijk. Het was af.
De 2e cursusdag kreeg ik (een op mijn lijf aangepast) patroon. We tekenden en knipten weer. Thuis ging ik weer naaien. De eerste stappen gingen nog wel, maar toen werd het lastig. En de stikkende zigzag uithalen zag ik niet zitten. Dat was me tussen les 1 en 2 al eens overkomen.
Lesdag 3 ging ik verder met het in elkaar zetten van ***. Aan het eind was hij af. Perfect passend. Wel een foutje erin gemaakt. Verbeterpunt voor de volgende keer dus.
Lesdag 4 is maandag. Dat is de laatste lesdag van deze cursus.
Voor mij is de cursus al geslaagd. En nog hartstikke gezellig ook!
O ja, en ik ben ergens achter gekomen. Naaien is net als autorijden. Je moet weten waar je naar toe gaat en hoe je daar komt. En dat is nou net de moeilijkheid.
Vraagje: raad eens wat *** is (schoonzusjes niets verklappen hoor)
Ik wacht nog even met het plaatsen van de foto's. (in de volgende blog al wel een paar andere dingetjes die ik heb gemaakt)
Edit door Margriet: hier vind je wat ik naaide.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten